خواهر آزاده ام(شهره نظرآهاری)

امروز1/خرداد/89 است و تو هنوز بعد از گذشت 153 روز همچنان دربندی!
شیوای عزیزم، در روزگاری که عشق به هم نوع جرم است و انسان دوستی گناه تلقی می شود تو تمام وجودت را وقف کمک به انسان ها نمودی برای کودکان کار خاله شیوا بودی و درس عشق و ایثار را به آن ها آموختی............
شیوا جان این روزها اگر چه سخت،ولی می گذرد و ایمان دارم که تو در پیشگاه حضرت حق رو سفید خواهی بود چون برای دوست داشتن انسان ها مرزی قائل نیستی با وجود اینکه در یک سال گذشته تنها سه ما آزاد بودی اما هرگز شکایتی نکردی و هر بار که در ملاقات میبینمت از تو روحیه می گیرم،چنان که دیروز در یادداشتهایت خواندم:
(هنگام نا امیدی به یاد بیاور که تاریکترین ساعت شب نزدیکترین لحظه به طلوع خورشید است)
آری عزیزم اندکی صبر، سحر نزدیک است
به امید روزی که هیچ انسان آزاده ای چون تو در زندان نباشد

خواهرت شهره
1/خرداد/1389